- ابن خرمیل(اِ نُ خِ)
حسین. در قرن ششم هجری بر هرات و طالقان استیلا داشت، ابتدا یکی از سرداران شهاب الدین غوری برادر غیاث الدین بود سپس از دست خوارزمشاه حاکم هرات شد و بعد از آن چون هوای استقلال کرد در 604 ه. ق. مأخوذ و مقتول گردید
معنی ابن خرمیل - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ نُ خِ رَ)
لغت نامه دهخدا
ابوالقاسم عمر بن حسین بن عبدالله. وفات 334 ه. ق. فقیه حنفی، مختصری در فقه نوشته که بیشتر مبتدیان فقه حنفیه آن را می خواندند. هنگامی که سب ّ سلف در بغداد رایج شد به دمشق مهاجرت کرد و در همانجا درگذشت. تصانیف بسیاری داشت که پس از مهاجرت او از بغداد بسوختند. (ابن خلکان)